Quantum of Solace

Ik zal eerlijk bekennen dat ik niet de grootste James Bond fan ben die er rondloopt. De eerste Bond film die ik gezien heb (zonder in slaap te vallen, bedoel ik dan), was Casino Royale en die was niet zo slecht als ik verwacht had (een mens moet zijn ongelijk soms kunnen toegeven). ;-) Dus wou ik wel met Dave mee naar Quantum of Solace gaan kijken vanochtend. What a mistake!

Een goede raad: Ga de film niet bekijken (trust me, het is de 8,85 euro in Metropolis niet waard). En als je toch gaat, kom dan niet klagen achteraf. Korte samenvatting: geen verhaal (alle slechterikken die de vorige film levend uitkwamen, zijn dood op het einde van deze film, op 2 na zodat er toch nog een vervolg kan aangebreid worden), geen knappe vrouwen (een reden om de film wel te gaan zien, is het kapsel van Fields, een opkikker voor elke bad-hair-day die je ooit gehad hebt), en geen James Bond in strakke zwembroek die uit de oceaan komt gewandeld (het beste stuk van de vorige film, en het enige wat deze film nog had kunnen redden). Ook de product placement in de film is lichtjes overdreven; soms lijkt het meer een reclamefilm voor Ford dan iets anders.

Eerlijk is eerlijk: D'er zitten een paar leuke scenes en dialogen in de film, maar Dave zal toch met goede argumenten (lees: cadeautjes) mogen afkomen om mij mee te krijgen naar de volgende James Bond. Tenzij ik van tevoren weet dat James in zwembroek uit de oceaan komt gewandeld, in dat geval ga ik naar de premiere! ;-)