Goed Nieuws

Verschillende Vlaamse kranten hadden vandaag goed nieuws te melden:

"De Amerikaanse koffieketen Starbucks gaat later dit jaar een winkel openen in het Centraal Station van Antwerpen. Dat blijkt uit een gezamenlijke mededeling van het bedrijf, de NMBS-holding en Autogrill. Het gaat om de eerste winkel buiten de luchthaven van Zaventem, waar Starbucks reeds verschillende verkooppunten heeft. Starbucks streeft ernaar 'op vooraanstaande internationale reizigerskruispunten' aanwezig te zijn en het Centraal Station van Antwerpen beantwoordt aan die criteria, zo blijkt."

Een welgemeende "hallelujah" is hier wel op z'n plaats...

Nu kan ik mijn veel-te-dure beker koffie met de bus in Antwerpen halen (80 eurocent heen en terug als ik binnen het uur terugkom) ipv op en neer met de auto naar Brussel te moeten (gratis rijden wegens firmawagen, maar wel minstens 2,5 euro aan parking kwijt).

Perigord 2009 Dag 3: Brantome en Perigueux

Weer gewekt door de kerkklokken op het onmenselijke uur tijdens een vakantie, weer een heerlijk ontbijtje achter de kiezen en weer de auto in: Op aanraden van de uitbaters van de chambre d'hote ging de rit richting Brantome en op aanraden van de groene Michelin gids ging het daarna richting Perigueux. De uitbaters van de chambre d'hote kenden de streek duidelijk beter, want Brantome is een mooi oud stadje gelegen aan het water en Perigueux is een open stinkende riool. ;-) De dag werd afgesloten met een picknick (du pain, du beurre, du fromage, de l'eau, des saucissons) op het domein van de chambre d'hote, op 2 ligstoelen langs een riviertje, met zicht op een weide, zalig.

Stinkende ruine in Perigueux

De enige plek in Perigueux waar het niet naar urine stonk

Zicht in Brantome

Net een postkaart in Brantome

Perigord 2009 Dag 2: Chateau de Monbazillac en Bergerac

Maandagochtend werden we gewekt door de 115 slagen van de plaatselijke kerkklok om 7 uur, waarna Dave zich omdraaide en terug in slaap viel, en ik klaarwakker was. Heerlijk ontbijt in openlucht, en daarna vertrek naar het Chateau de Monbazillac om de zoete Monbazillac-wijn te proeven en eens rond het kasteel te wandelen. Mooi uitzicht en lekkere wijn, een goed begin van de dag. Daarna verder naar Bergerac waar we een wandeling door de oude stad gemaakt hebben, er in geslaagd zijn tijdens de belachelijke openingsuren van Franse restaurants een pizza te eten, en een boottochtje te maken (een beetje afkoeling op een iets te warme dag, 32 graden). Vervolgens richting zwembad aan de chambre d'hote, gevolgd door table d'hote en een stevig onweer van 23 tot 2.30 uur (compleet met uitvallen van electriciteit, wat mij - helaas tevergeefs - deed hopen dat de kerkklokken de volgende ochtend niet zouden luiden).

Dave in een smal straatje in Bergerac

Cyrano de Bergerac

Chateau de Monbazillac

Jep, ik weet dat er een vliegtuig op deze foto staat ;-)

Perigord 2009 Dag 1: Chateau de Hautefort

Tot ongeveer een maand voor mijn vakantie begon, hadden we geen reisplannen, maar toen begon het toch weer te kriebelen en heb ik snel-snel een tripje richting Perigord in elkaar gestoken: 7 nachten in chambre d'hote op 3 verschillende plaatsen (3 nachten hier, 2 nachten hier en 2 nachten hier), en een rondrit langs enkele van de mooiste bezienswaardigheden in de buurt.

Zondagnacht 12/07 zijn we om 3 uur vertrokken richting Perigord en rond 11 uur waren we al ter plaatse: geen kilometer file gehad, en slechts 3 plas-pauzes (ik had er 10 verwacht). Dat wilde zeggen dat we onverwacht op zondag toch nog iets konden bezichtigen en we hebben dan gekozen voor het Chateau de Hautefort (belachelijke en amateuristische website, zoals de meeste Franse "sites web"). Mooi om de vakantie mee te beginnen. Vervolgens op zoek naar de eerste McDonald's van de reis (in Frankrijk eten wij veel in McDo omdat Franse restaurants de onhebbelijke gewoonte hebben om te sluiten na 14 uur en pas terug open te gaan rond 20 uur, en als je zoals wij uitgebreid ontbijt 's ochtends, heb je pas rond 14 uur terug zin in een kleinigheid en eet je 's avonds liever wat vroeger) en richting chambre d'hote voor een verfrissende duik in het zwembad en een lange nachtrust (Dave lag om 17.30 uur al in het waterbed en is er pas om 9 uur terug uitgekomen).

Enige nadeel aan de eerste chambre d'hote was de kerkklok in dit gehucht met 150 inwoners die 's avonds en vooral 's ochtends om 7 uur niet 7, maar 115 keer sloeg. Geloof me, dan ben je wakker.

Zicht op Chateau de Hautefort vanaf de "route touristique"

Chateau de Hautefort

Zicht vanuit het chateau op de Franse tuin

Artistiek probeersel na lange autorit

Futures Mamans

D'er volgt nog een verslag van onze reis naar Frankrijk, maar dat is een beetje verlaat omwille van technische problemen met de batterijlader van mijn computer (daar kwam rook uit). Nu de problemen opgelost zijn (dmv een nieuwe batterijlader van 74 euro uit Hasselt), kan ik er werk van maken. Nog even geduld dus. Maar toch alvast een fotootje:


Nooit gedacht dat ik zo'n vrouw-vriendelijk verkeersbord zou vinden in Frankrijk, maar op de parking van supermarkt Leclerc in Perigueux viel dit pareltje te bewonderen. Natuurlijk hadden we het pas gezien toen we terugkwamen uit de winkel en hebben we er niet van geprofiteerd, maar kom, 't is het gedacht dat telt. In de winkel zelf was er trouwens een aparte kassa voor gehandicapten en zwangere vrouwen, en daar hebben we wel gebruik van gemaakt (omdat daar de minste mensen stonden aan te schuiven).

Bouwverlof

Een van de minder leuke punten aan werken voor een bouwbedrijf is dat je verplicht bent "bouwverlof" te nemen. Dat wil zeggen dat je tijdens de drukste en duurste periodes van het jaar op vakantie moet gaan, terwijl het voor jou eigenlijk veel interessanter zou zijn om tijdens het laagseizoen te reizen. Maar kom, ik zal maar niet klagen, ik heb tenminste een job en vakantie.

Morgen is de laatste werkdag, en pas op 3 augustus word ik terug op kantoor verwacht. 3 weken, het is de langste vakantie die ik ooit genomen heb. Eerst hadden we geen plannen om weg te gaan, maar een paar weken geleden kreeg ik ineens de kriebels en heb ik toch nog snel een reisje in elkaar gebokst: een weekje Perigord.

We vertrekken tijdens de nacht van zaterdag op zondag (zodat we hopelijk wat files kunnen vermijden), en logeren dan 3 nachten in chambre d'hote Porte Nous Bonheur. Vervolgens logeren we 2 nachten in Moulin de la Siguenie, en om af te sluiten (en omdat de centjes daarna onherroepelijk op zijn) slapen we nog 2 nachtjes in het Maison du Moulin a Vent.

Een dagplanning heb ik nog niet kunnen maken omdat de tijd momenteel wat ontbreekt, maar ik heb 2 gidsjes die ik in de auto nog kan lezen. 't Zal vooral relaxen worden, denk ik. Als er iemand nog tips heeft, laat maar weten.

1 jaar

Vandaag een jaar geleden zijn Dave en ik terug naar Belgie verhuisd na een 2-jarig avontuur in San Francisco. En nu, een jaar later, zijn we het Belgenlandje weer bijna gewoon, al zullen er altijd dingen blijven waar we bij verzuchten "dat was in SF toch wel effe anders" (niet altijd beter, maar anders). Terugkomen was moeilijk, vooral dan op administratief vlak.

Zo ben ik nog steeds niet terug aangesloten bij de mutualiteit, en hebben we vandaag besloten die strijd op te geven: we hebben zomaar eventjes 600 euro betaald om mij terug aan te sluiten, en hopen nu dat we dat geld (waar we recht op hebben en dat we eigenlijk nooit hadden moeten betalen) ooit terug krijgen. Ik blijf erbij dat we (en eigenlijk alleen ik want Dave is allang terug aangesloten bij de ziekenkas) onfair behandeld worden, maar ik wil binnen 2 weken met een gerust hart naar Frankrijk kunnen vertrekken en daar hoort een hospitalisatieverzekering bij (en die treedt alleen in werking als er ook een aansluiting bij de ziekenkas is). Hopelijk verknoeien die ambtenaren dit nu ook niet, en krijg ik vanaf volgende week weer medicijnen en doktersbehandelingen terugbetaald.

Voor de rest is het hier heerlijk warm weer, temperaturen boven de 30 graden worden voor de rest van de week voorspeld. Helaas moet ik nog 2 weken gaan werken vooraleer we op vakantie kunnen.

En we hebben ook leuk nieuws gehad van de gynaecoloog. En met leuk nieuws bedoel ik niet dat we ineens 2 babies mogen verwachten ipv 1. ;-) Nee, volgens de dokter zat alles erop en eraan, en heel belangrijk: wat ik er liever niet aan had zitten, zat er ook niet aan! ;-)

Huizenjacht

Toen we in juli vorig jaar terug in Belgie stonden, zijn we even erg actief op zoek geweest naar een huis (we hebben toen ongeveer 25 woningen bezocht op 3 weken tijd), daarna heeft de zoektocht enkele maanden stil gelegen (omdat o.a. de zoektocht naar een job belangrijker was dan de zoektocht naar een huis) en zijn we terug in ons appartement in Wilrijk gaan wonen. Nu we echter weten dat er binnen enkele maanden een mini De Bondt - Sneyders zit aan te komen, is de zoektocht terug begonnen.

We hebben weeral ettelijke huizen bezocht en de frustratie begint toe te nemen. De vraagprijzen liggen nog steeds erg hoog en de beschrijvingen van de huizen (vooral als een makelaar ze aanbiedt) zijn hilarisch, maar vooral foutief en leugenachtig.



Zo staat bijvoorbeeld het huisje hiernaast al maanden te koop. En zit ik me al de hele tijd af te vragen of de "design schoenkasten" waarvan sprake in de omschrijving de vraagprijs van zomaar eventjes 274.000 euro rechtvaardigen. Binnenkort zal ik maar eens een afspraak maken om dat te checken. ;-)



Enkele weken geleden hebben we deze beauty bezocht: heel mooi gerenoveerd, maar zonder geinstalleerde keuken en badkamer, en met slechts 2 slaapkamers. En de wonderlijke vraagprijs van 369.000 euro! (Daar stond nog bij vermeld "vernieuwde prijs" want vroeger kostte het 375.000 euro.) Ben ik nu gek als ik voor die prijs verwacht dat er een (en dan hoeft het nog geen design te zijn) keuken in staat?

Als we binnen enkele maanden nog niks gevonden hebben, vrees ik dat het wiegje van onze eerstgeborene een openstaande lade in het bureau van Dave zal zijn. :-(

Blog Stilte

Ik hoor het jullie al denken: "Amai, dat bloggen heeft ook weer lang geduurd bij Marijke." Een week terug online en toch 1 postje gepubliceerd, het is schandalig. ;-) Ik weet het, mea culpa.

Maar ik zit een beetje in een vervelende situatie. Ik had me namelijk voorgenomen om hier geen zwangerschapsblog van te maken waarbij ik alleen nog over de zwangerschap en alle kwaaltjes die daarmee samenhoren, zou schrijven. Nee, ik was vastbesloten dat mijn leven ondanks de zwangerschap gewoon door zou blijven gaan, en dat zolang ik geen 100 kilo woog dat kleine "bunnetje in the oven" mijn doen en laten niet zou bepalen. En deze week heb ik moeten toegeven dat ik verkeerd zat met die redenering, en toegeven dat ik het fout heb, is niet mijn sterkste punt, dus zit ik een beetje met mezelf in de knoop.

Dus toch heel even een klaagzang: Ik heb deze week voor de laatste keer in lange tijd (vrees ik) de ritssluiting van mijn favoriete jeans dicht gekregen (na enkele uren heb ik moeten toegeven dat dat echt niet comfortabel meer zat), maar de zwangerschapsbroeken die ik heb zijn veel te groot aan mijn benen en achterwerk, dus als ik daarmee rondloop zie ik eruit als een mislukte rapper met een bierbuik (blijkbaar ben ik wel aangekomen op mijn buik, maar afgevallen op mijn billen zodat ik nu een zeer raar model heb). Ook heb ik woensdag voor de eerste keer tijdens mijn zwangerschap een dagje voor het toilet mogen doorbrengen, niks bleef er binnen, maar ik had natuurlijk wel de hele tijd zin in eten. En sinds woensdag heb ik dan ook ferme last van rugpijnen waardoor ik 's avonds de hele tijd met kersenpitkussentjes in de zetel zit. Niet dat ik 's avonds iets anders zou kunnen doen want ik ben al bijna 17 weken doodmoe en kan 's avonds alleen maar in de zetel zitten of in bed liggen (tijdens het weekend heb ik zelfs de siesta terug ingevoerd).

Tot zover een kleine selectie uit het grote boek van Marijke's zwangerschapskwaaltjes. ;-) Meer op eenvoudig verzoek. Het deed deugd dit even op te schrijven, maar morgen gaan we verder met de volgende frustratie: de zoektocht naar een huis.

Verkiezingen

Na wat een ellenlange scheld- en roepcampagne leek, was het vandaag eindelijk zover: we moesten weer eens gaan kiezen! Regionale en Europese verkiezingen stonden er op het programma, waarbij er voor Belgie zomaar even 4 nieuwe parlementen worden gekozen (Vlaams, Waals, Brussels Hoofdstedelijk en Duitstalige Gemeenschap) en dan nog de afgevaardigden voor het Europees parlement.

Waarom ze alle verkiezingen (in Belgie hebben we ook nog federale, en gemeentelijke en provincieraadsverkiezingen), niet samen kunnen laten vallen, gaat mijn simpele boerenverstand te boven, al helemaal omdat de politici zelf toegeven dat ze momenteel op federaal niveau geen beslissingen nemen en de uitslag van de regionale verkiezingen afwachten. En waarom we al die parlementen en raden nodig hebben, begrijp ik ook niet (al zorgt dit systeem natuurlijk voor veel - al dan niet overbodige - jobs, en is het afschaffen van jobs geen populaire beslissing momenteel).

Maar soit, dat was allemaal niet van belang. Het enige dat telde was tijdig naar het stemlokaal te gaan en (elektronisch) bolletjes te kleuren. Om 9 uur stonden Dave en ik daar al, met oproepingsbrief, identiteitskaart en de overtuiging dat we op de juisten / goeden gingen stemmen. ;-) Ik heb gekozen voor de partij die (naar mijn mening) tijdens de campagne het minst met modder gooide naar anderen en wiens programma toch gedeeltelijk aansloot bij mijn overtuiging, en waar geen mensen op de lijst stonden die uitspraken gedaan hebben waar mijn haar recht van overeind kwam (ahem, bijvoorbeeld CD&V, met Dehaene die ons eventjes kwam vertellen wat wij, domme kiezers, wel en niet "moeten" en "mogen" doen).

Twee bolletjes kleuren, twee keer op "bevestigen" klikken en we kunnen er weer 2 jaartjes tegen...

Proces-Verbaal

Gisteren heb ik een proces-verbaal van waarschuwing aangekregen. Voor de niet-kenners: dit is "een vaststelling van een lichte, niet opzettelijk begane wetsovertreding waarvan kan nagegaan worden of de overtreder zijn verplichtingen is nagekomen". Geen boete dus, slechts een waarschuwing, maar je moet het probleem verhelpen en je dan aanmelden bij een politiedienst om dat te laten controleren. Je verliest er dus meer tijd mee.

Wat heb ik dan mispeuterd? "Synthese van de inbreuk: beschadigde, niet volledig leesbare voorste kentekenplaat". Blijkbaar kon de agent die op 27 mei 's ochtends om 8.08 uur aan de afrit van de autosnelweg stond mijn voorste nummerplaat niet lezen, en mag ik daarom een nieuwe nummerplaat laten maken en mijn auto door de politie laten keuren.

Ik weet dat het geen zin heeft om dit aan te vechten (en ik ga me d'er ook braafjes bij neerleggen), maar toch kan ik verzachtende omstandigheden inroepen: Volgens mij is die agent stekeblind! Het proces-verbaal is namelijk gericht aan de mannelijke bestuurder van het voertuig ("de bestuurder", "zijn voertuig", "hij dient zich te voorzien",...). Sorry, maar als die agent niet gezien heeft dat ik een vrouw ben (mijn boezem is momenteel groter dan die van Pamela Anderson, dankzij mijn zwangerschap) dan kan die inderdaad ook mijn nummerplaat niet lezen. Wie laat er nu slechtzienden bekeuringen uitschrijven ivm de leesbaarheid van nummerplaten?!

Nu ben ik erover aan 't denken om deze nummerplaat gewoon te laten hangen, naar de politie te rijden (en te doen alsof ik me "in regel heb gesteld") en eens te kijken of zij het eens zijn met de conclusie van hun collega.

Een Nieuwe Start...

't Is hier enkele maanden heel stil geweest, maar nu begin ik precies terug zin te krijgen om mijn leven op het internet te smijten en het vernietigend commentaar van anderen daarop te lezen. Ook de lieve verzoekjes van vrienden en familie hebben deze beslissing mee bepaald, en het feit dat er weer wat "changes" zitten aan te komen en ik dus inspiratie heb (hopelijk toch). Aanmoedigings-comments worden zeer geapprecieerd. ;-)

En om te beginnen alvast een heel gelukkige verjaardag gewenst aan mijn echtgenoot die vandaag -- jaar oud wordt (ik zal uit respect voor en medelijden met hem de exacte leeftijd niet vermelden)! ;-)

(De smileys werden speciaal voor Bart & Sofie toegevoegd.)

En Nu Het Serieuze Werk

Vannacht hebben we bijna niks geslapen, we hebben flink last van jetlag blijkbaar. Dat had als voordeel dat we vanochtend al om 8 uur bij Target binnen wandelden. Een Super Target dan nog wel, bijna voor ons alleen. Zalig. En ze hadden zelfs nog wat items van de Orla Kiely collectie (die gaan nu dus mee de oceaan over met ons) en de conditioner voor Tinne. Daarna weer richting Leesburg Premium Corner Outlets om de laatste winkels te bezoeken: heel veel spullen voor Dave gekocht, veel minder voor mij.

Enkele uren geleden zijn we dan gearriveerd in Washington DC. Eerste indruk? Enorm grote gebouwen! We hebben alvast Union Station en het Postal Museum bezocht, een hapje gegeten om 16.30 uur en nu liggen we allebei pompaf in bed. Die verdomde jetlag ook. 't Is nu 18.45 uur en het voelt alsof het middernacht is, ik wil slapen!

We Have Arrived

Bij het vertrek op Zaventem was al duidelijk dat vlucht UA951 niet "overbooked" zou zijn: Het vliegtuig zat misschien net iets over de helft vol, en business class was zelfs helemaal leeg.  Ook aan de douane in Washington en aan de balie van het autoverhuurbedrijf was het akelig stil.  Tot onze stomme verbazing bleek even later ook het outlet shopping center in Leesburg zo goed als uitgestorven te zijn.  Zou het dan toch crisis zijn?  ;-)

De vlucht is goed verlopen, afgezien van mijn standaard paniekaanvalletje bij het opstijgen en landen (en heel even onderweg toen het vliegtuig in turbulentie terechtkwam).  De eerste kop Starbucks koffie heb ik genuttigd nog voor we de huurauto hebben opgehaald (een grande non-fat latte no foam with whipped cream, direct correct gemaakt en binnen de minuut geleverd).  De eerste auto die we tegenkwamen, was ook meteen de eerste auto met een pro-life sticker op gekleefd ("Before I formed you in the womb.  I knew you.").  En de eerste dollars zijn uitgegeven bij Gap, Banana Republic, J Crew,...

Morgen nog wat shoppen en dan gaan we richting "de grote stad".  Updates volgen waarschijnlijk pas later als we weer thuis zijn want het hotel waar we logeren in Washington rekent schandalig hoge prijzen voor gebruik van het internet.

Economie Holt Starbucks Achterna

Vanmorgen las ik het volgende artikel:

"Wie wil weten hoe het de economie in de toekomst zal vergaan, moet niets meer doen dan Starbucks te volgen. Wie de stijging, de piek en de val van het aandeel van deze Amerikaanse koffieketen tegen de beursindex Dow Jones afmeet, zal zien dat de afgelopen 4 jaar Starbucks telkens opnieuw de gebeurtenissen op de markt heeft geanticipeerd. Telkens het aandeel steeg of daalde, werd het daarin luttele maanden later door de Dow gekopieerd. In juli van vorig jaar, gooide het bedrijf voor het eerst zijn expansieplannen om door de sluiting van 800 vestigingen aan te kondigen. Weken later begonnen ook vele andere megabedrijven zoals banken, winkelketens en media-organisaties op hun grondvesten te daveren."

Ik voorspel vanaf volgende week woensdag 18 maart rond 15 uur een zeer sterke stijging in de omzet van Starbucks, aangezien Dave en ik dan in Washington DC aankomen voor een mini-verblijf van 5 dagen. Ongeveer 2 uur later voorspel ik ook een omzetstijging in het plaatselijke outlet shopping center. En volgens dit artikel, doe ik dat niet uit eigenbelang maar om de economie te redden. Nobel van mij. ;-)

Valse Start

2009 is voor mij begonnen met een valse start: de 1e januari heb ik in bed, op de zetel en op het toilet doorgebracht met een aanval van buikgriep. Na die ellendige eerste dag kan het jaar enkel nog beter worden, en 't is wel leuk om te weten aan het begin van het jaar dat het ergste al achter de rug is. ;-)

Oudjaar is heel gezellig bij ons thuis gevierd met enkele vrienden en een nobele onbekende (een vriendin van een vriendin), veel en lekker eten (inclusief een heus dessertenbuffet), een meter-aanzoek (dat gelukkig geaccepteerd werd), en een super-verslavend spelletje (meegebracht door de nobele onbekende die hierdoor onmiddellijk een plaatsje in ons hart veroverde): Time's up (ofzo, ik heb eigenlijk niet op de naam van het spelletje gelet). Een heel relaxed avondje, behalve tijdens het spelen van dat spelletje want toen kwam de competitie-geest van sommigen boven. ;-)

De tafel

Artistieke impressie van de tafel (door Fred?)